2 Mayıs 2007 Çarşamba

Yardim elimizi uzatalim!

Goz yaslarimi sele kaptirmiscasina korkuyordum yasamaktan.


Sanki, her bir damlasi icinde buguluyorum bir ayriligin.


Sanki, her bir damlasi karsiliginda bir can ister gibi azgindi icimden bir


turlu atip koparamadigim anilar.


Bazen kendimi mutluluktan siyrilmis bir huznun en hararetli, en can alici


bir boslugunda kendimi derin sularina atiyorum duslerimin.


Akrebin, yelkovanin ardindan kosuyorum, tipki annesi tarafindan terk edilmis


bir evladin annesinin ardindan kosup “Anne beni birakip, terk etme” demesi gibi


aglayip sizliyorum.


Simdi hayatin anlamini yitirdigi bir coldeyim ve hayallerimi yakacak


derecede bir sicakla, kurumus dudaklarima islak bir opucuk ariyorum. Bir


serap geciyor gozlerimin onunden ben dokunmaya calisiyorum o, bir gulun


dikeni gibi ellerime batiyor, ben yetismeye calisiyorum o, avuclarimdan akip


giden bir ruzgar oluyor.


Sanki tovbe kapilari suratima carpilmiscasina dehsetle geciyorum sokaklardan


sokaklar benden kaciyor, ben sokaklara....


Sonra olumden kacan kor bir mermi gibi saplaniyorum karanliklara.


Karanliklar gayri mesru bir cinayetin kurbani oluyor.


Ben seri bir katil gibi iz birakmadan siyriliyorum satir aralarindan.


Yazmak istiyorum hayatin bizden goturduklerini.


Geriye bir selin ardindan neler biraktigi gibi, bellegimizde de neler biraktigini dusunuyorum.


Ama hayat o kadar acimasiz ki direnecek gucu kalmiyor insan oglunun. Dogayi kontrol etmeye calistigi bir anda doganin kanunlari altinda ezilip buzuluyor bazen.


Dudaklarinin arasinda siddetli bir gok gurultusu gibi bir feryat kopuyor. Sonrada “gozyaslarinin sellerinde boguluyor” insan. Caresizce cirpiniyor.


Yardim edecek birilerini ariyor.


Simdi gokyuzune soyle bir baktigimizda ne cok insanin yardim cigliliklarini duyacaksiniz. Belki kulaginiz isitmeyecek, gozleriniz gormeyecek ama yureginizden dinleyeceksiniz o cigliklari.


Yardimlar yapiliyor. Erzak kolileri araclarla gidip geliyor. Ama unutulmus bazi kisileri de hatirlamakta fayda var sanirim. Kim bunlar peki, tabi ki ogrenciler…


Hani ellerindeki kitaplari posetlere koyarak, yirtik bir terlikle okula gitmeye calisan ogrenciler.


Hani hayalleri gozlerinde soguk-sicak iklimlere aldirmadan hayallere ulasmak ugruna yollara koyulan ogrenciler…


OSS sinavina hazirlanmaya calisan ogrenciler…


Sirilsiklam olmus bir tarih kitabiyla,


Sirilsiklam olmus bir cografya-nin kitabina sarilarak calismak isteyen ogrencilere bir yardimin yapilmasi lazim.


Bu yardimlari devletten beklemeye de gerek yok. Dershaneler de bu gibi ogrencileri tespit edip bir yardimda bulunabilirler. Bu ulkeye hizmet ettiklerini ispatlaya bilirler. “Haydi kizlar okula” kampanyasindan sonra “haydi sele kurban gitmis ogrenciler” kampanyasina gerek kalmadan yardimlar yapila bilinir. Okul mudurleri bu ogrencileri tespit edip bir yardim elini uzatabilirler.


Kisacasi bu ogrencileri sokakta selpak satarak gormemek icin, ellerinde tartilariyla sokak sokak gezdiklerini gormemek icin, tinercilere kurban etmemek icin, topluma faydali kisiler yapmak icin bu ogrencilere yardimlar yapilmasi lazim. Ilgililerin bu konuda duyarli olmalari bizi memnun edecektir.

ALINTI:batmancagdas.com

Sel felaketi nedeniyle felc olan hayatin magdurlarina bizde yardim elimizi uzatalim.Belki kullanilmadigimiz bir esya,bir paket makarna,belki bir hirka...Bizlerinde corbada tuzu bulunsun,ne dersiniz.Batman da gorev yapan ogretmen arkadasim topalanan yardimlari ihtiyac sahiplerine ulastirmakta.Ilgilenen arkadaslara adresi iletirim.Kargo ucreti caydirici olmasin lutfen,Aras Kargo bu konuda cok duyarli.
Sevgilerimle

0 yorum: