Sokakta yasli bir kadinin agir file tasidigini
gorunce, bizler kosardik.
“Birak teyze, biz tasiriz.” denilirdi.
Butun kadinlar cocuklara guvenirdi.
Butun cocuklar, yasli kadinlara
saygi sergisinde gezerdi sanki.
Bahsis verirlerdi kabul etmezdik.
Alis-verise bakkala
gonderirlerdi bizleri,
uzerini kurusuna kadar geri verirdik.
Saclarimizi oksamanin gururu yeterdi,
bizlere...
Simdi sokaklarda yuruyen kadinlar,
dort bir yanina bakiyor,
cantasini kim kapacak diye.
Artik ne hak kaldi, ne hukuk!
Kimsenin kili kipirdamiyor.
Sanki (!) kurulan duzen meyvesini veriyor...
Sokak ortasinda bir kadinin irzina gecilse,
birileri sirasini bekliyor,
digerleri alkis tutuyor.
Kalanlar da,
“Bana ne kardesim,
kadin da oyle giyinmeseydi” diyor.
Giderek, herkes birbirine benziyor.
Bu toplum yalani sevdi.
Kanunlara saygisiz olani, ikiyuzluyu...
Bu toplumun infilak etmis halidir sokaklar.
O yuzden, kadinlar yuruyemiyor,
cocuklar tedirgin,
zorbalik kapilara dayandi.
Komsunun komsuya guveni kalmadi.
Sokaklar tedirgin!
Sokaklar kan kokuyor, cinayet kokuyor.
Bu ulkenin namuslu cocuklari, hala kendilerine
guvenecek yasli kadinlar, ariyor.
“Birak teyze biz tasiriz” diye...
Simdi Kadinlar, cocuklardan bile kaciyor. Azar azar bir mezar kaziliyor ulkemize.
Cocuklara bile guvenini yitirmis
bir ulkenin gelecegi oldugunu mu saniyorsunuz !?..
Herkes kendi kirinden memnun.
Bakiyorum da,
toplumun alni ak, yuregi bahtiyar (!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder