Seni ve seni karninda tasiyan bu sehri cikariyorum kalbimden. Sevgilimi elimden alirken sahte gercekler sunan sundugu gerceklerle sevgililerimi bana delil olarak gosteren diger kirli sehirler gibi bu sehri de cikariyorum kalbimden. Ama seni degil. Igrenc hikayelerle sevdigi kadinlari en iyi sekilde malzeme olarak kullanacak bu sehrin sekilsiz bahar cesedi olmayacagima dair kendimi saklayip cikiyorum bu sehirden.
Yasama sevincimi adima siirlerime ve yazilarima actigi sonsuz savasin soguklugunda bulunan bicimsiz adamlara eger onlarin yaninda olmazlarsa yom oyacaklarini sanan zayif kadinlari ve bu insanlara yasanacak yerler sunan bu sehri ve sehirleri cikariyorum kalbimden ama seni degil. Onlarin actiklari savasi tek basima surdurmeye mahkum olarak ve hic bir seyi umursamadan bu soguk ve karanlik havaya karsi turkumu soyleyip seni sevdigimi haykiriyorum.
Bazi seyleri umursamamanin karsindaki kisiyi nasil tahrip ve sinirlendirdigini bana ogrettigin icin tesekkur ederim ey sevgili.
Asklari hep kendi istedigi sekilde yasayan insanlarla ve senin de kurtulmak istedigin benden ve bu sehirden cikiyorum. Ama senden degil ey sevgili.
Asklarin umutlarin ve sevgilerin coktan secmeli sorulara baglandigi o cati altinda bulmustum seni. Niye tanidigimi niye geldigimi bilen ve gelis nedenimi gerceklik yuzeyine cikaran bir dogan vardi senin. Kisiliginde yinede senin olagan ustu yapiciligina karsin benim kahrolasi iyimserligim ve bazi konularda cekimser kalmam ve bununla beraber butun sorumluluklari aldin benden ve sonra ustume biraki verdin. Bu da guzel bir olaydi askimiz icin.
Bir Persembe gunu sabahi icime attin gozlerini ve yine bir Persembe aksami kopardin benden. Gizli sirlarla doluydu gozlerin. Yanip sonen okyanus fenerlerinden dalgali bir sonbahar gunu ucan martilar ne anlarsa onu anladim gozlerinden.
Bunun sonunda hayati hep tersindin algilamaya basladim. Ve ornek olarak ta persembeleri artik hic sevmez oldum.
Isminde tasidigin sifati alip icinde seni tasidigi icin yine oteki sehirler gibi tutamadigim bu sehirde kalan ismini kalbim de yogurup kaliyorum her Persembeleri.
Asklara kapatilmis kalbimin kilidini acan yeni zaman cilingiri oldugunu hayir anlatamam kimseye. Egemenligimi bile sana birakirim, ama yinede kimseye anlatamam. Kirik neyden uflenen acikli sarkilarin yuregimde izleri olan gizemli gozlerini anlatamam.
Sanki mavi bir gul gibi uc ayda buyuttugumuz nadide cicegimizi bir Persembe gunu erittin yok ettin. O kipkirmizi dudaklarinla ve sozlerinle darmadagin ettin o mutlulugumu, ama unutmak ki sen her zaman benim kalbimde ki en guzel mai bir gulsun.
Her yer kirlenmis insanlarla kirli olsa bile biliyorum ki sen hala ilk dogdugun gun ki bir bebek kadar saf temiz ve durustsun bunu unutma guzel insan. Ve guzel sevgili.
|
0 yorum:
Yorum Gönder